Fatih Külliyesi
Külliye bir cami etrafında çok planlı ÅŸekilde yerleÅŸtirilmiÅŸ medreseler, kütüphane, ÅŸifahane, tabhane, kervansaray çarşı, hamam ve daha sonra inÅŸa edilen türbelerden oluÅŸur.
Külliye ilk inÅŸa edilirken yapılan cami günümüze kadar ulaÅŸamamıştır. Bugün külliyede bulunan Fatih Camii 18. yüzyılın sonlannda yapılmıştır. Ä°lk cami, 1509 büyük depreminde ağır hasara uÄŸradı. Tamir edildi, fakat 1557 ve 1754'deki depremlerde tekrar büyük zararlar gördü, ama hep tamir edildi.1766 depreminde ise büyük kubbesi tamamen çöktü, duvarları da tamir edilemeyecek ölçüde yıkıldı. 1767 yılında Sultan III. Mustafa tarafından ve eskisinden tamamen farklı bir biçimde yeniden inÅŸa ettirildi. Günümüze kadar ulaÅŸmış bulunan bu yeni Fatih Camii , Mimar Mehmed Tahir tarafından yapılmıştır.
Fatih Camii klasik cami mimarisiyle inÅŸa edilmiÅŸtir, ama bezemelerde barok tarzın etkileri görülür. Dört büyük mermer sütun üzerine oturmuÅŸ 26 m. çapındaki büyük kubbesini dört yarım kubbe destekler. Iki ÅŸerefeli iki tane minaresi vardır. Cami içindeki kalem iÅŸi süslemelerde de barok etkisi görülür.
Külliyenin diÄŸer önemli unsuru medreselerdir. Caminin iki tarafında da bulunan medreseler Ä°stanbul'da üniversitenin temeli olmuÅŸ ve kentin bir eÄŸitim merkezi haline gelmesini saÄŸlamıştır. Zaman içinde çeÅŸitli tamirat geçirmiÅŸ medreselerin bir kısmı yol yapım çalışmaları sırasında tamamen yok edilmiÅŸtir. Günümüze bu medreselerden sekiz tanesi ulaÅŸmıştır. Caminin kıble yönünde, camiye bitiÅŸik bir kütüphane binası 1724 yılında inÅŸa edilmiÅŸtir. Bu kütüphanenin biri dışarıya, diÄŸeri ise camiye açılan iki kapısı vardır ve kubbelidir. Fakat günümüzde bu kütüphaneye ait kitaplar, Süleymaniye Kütüphanesi'nde muhafaza edilmekte, bina ise tamir görmektedir.
Külliyenin kıble yönünde Fatih Sultan Mehmed'e, eÅŸi Gülbahar Hatun'a ve Sultan II. Mahmud'un annesi NakÅŸidil Sultan'a ait üç türbe bulunmaktadır. Bunların dışında külliyenin haziresinde çok sayıda büyük devlet adamına ait mezarlar vardır. Külliyeye ait kervansaray 1980'li yıllarda onarılmış ve eklenen yeni dükkanlarla birleÅŸtirilerek, iÅŸyerleri olarak kullanılmaya baÅŸlanmıştır. Tabhane, çarşı ve hamam ise günümüze kadar ulaÅŸmamıştır.